کودکم...
کودکم... این روزها
حسابی تورا کم دارم
درون لحظه های شیرینم
واین روزها انگار اصلا نمیشود به این فکر نکنم که چقدر برایم عزیزی
هرچند میدانم.....
که پر از شیطنت کودکانه ای
ومن پر از یک عالمه سخت گیریه مادرانه
حواست راجمع کن....
کودکم بیرون از دنیایه تو در این دنیاباید برای زندگی لبریز از انگیزه باشی
دنیای اینجا با دنیای اکنون تو فرق دارد.....مادر
من تازگی ها کشف کردم
وقتی که میخندی وقتی که اشک میریزی وپلکهای کوچکت را بازو بسته میکنی
احساس میکنم داری خودت را پیدا میکنی
میدانی......
صورت قشنگت شبیه ارکیده ها زیباست
راستی خبر داری؟
یک قسمت از تمام دغدغه های روزانه ارامش خیال کردن حضور توست
یک پیوند بزرگ
پیوند ما ادامه دارد........
مثل اصیل ترین سلسله های انسانی
من مادر توام
تو کودک منی
مامان نوشت:دوست دارم
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
